Toch weer wat vakantieschrijfsels

Dit jaar was er twijfel. Alweer verhalen over deze Eindhovense fietser die de nabije wereld verkent via zijnen fiets. Wordt dat niet een beetje afgezaagd? Toch ben ik zoeven weer gestart met schrijven. Op de een of andere manier beleef ik daardoor een fietsreis toch bewuster, beter oplettend op de dingen die ik zie en meemaak, en voor mijzelf leuk om later nog eens terug te lezen.

Concrete vakantieplannen kwamen dit jaar pas laat op gang. Ergens richting Oosten was de enige flauwe planning. Tot een van mijn Airbnb gasten een enthousiast verhaal vertelde over de uitgezette Danube fietsroute richting Hongarije. Dat Danube de Engelse vertaling voor Donau is wist ik toen nog niet. Gelukkig was dat geen vervelende ontdekking. Een echte wielrenner pleegt zich op buitenlandse wegen vaak af te beulen op minder of meer oplopende wegen. Omdat ik vooral veel langs oevers van rivieren fiets kan dat nooit heel spectaculair of slopend worden.

Nieuwe gasten bevolken nu het huis. Cq wordt vervolgd

En weer even schrijftijd. Over half uurtje weer de pleiterik maken voor schijnbaar een van Boedapests beste restaurant. Na een dagenlang pizza en kebab dieet werk ik vandaag serieus aan de gezondheid. Waar was ik ook alweer gebleven...

Oh ja, ik ging met de fiets naar het Oosten. Daar waar de wijzen wonen. Kijken of ik mij daar thuis voel. Dit keer voor het eerst sinds jaren weer eens met de ATB. Dat wat met de kennis van nu zeer zeker een verstandige keus. Tot nu toe niet louter goedlopende macadanweg. En het schijnt nog een stukje slechter te worden.

Toch viel het begin een weinig tegen. Zelfs de nieuw aangeschafte cannondale met speciale "racebanden" loopt toch een stukje zwaarder dan de zeven kilo Storck. Zeker met de wind tegen haal ik slechts met moeite de 25 km per uur. Nog slechts 2500 kilometer te gaan.

Het vertrek de eerste dag gaat net iets later dan gepland. Maar dan weer wel de tijd zoals zo ongeveer verwacht. Ook dat is planning. Na 80 kilometer enthousiast onthaal door collega Debby en de kinders. Daar zou ik nog altijd eens op de koffie gaan. Na zeven jaren dappere voornemens uiteindelijk toch belofte ingelost. Helaas is het gezellig bij Debby. Eigenlijk haast te gezellig. Twee uur later fiets ik pas weer weg. De in die twee uur aangegane fietswedstrijd met zoon Yannick werd door mij helaas jammerlijk verloren.

Deel twee vandaag staat in het teken van bandenpech. Ik heb niet veel ervaring met tubeless banden en deze blijken bij de toegenomen temperatuur spontaan leeg te lopen. Gelukkig werkt de nieuw aangeschafte 4 sterren pomp (beoordeling internet) voor geen meter. Elke twee kilometer de banden matig oppompen schiet niet erg op. Zodoende arriveer ik pas om half tien bij de eerste Airbnb hosts Silke en Paul in het zeer bescheiden Linnich. Heel gezellig daar. En dat maakt de irritatie van de afgelopen twee uur snel goed.

Wordt vervolgd