De oude mensen route neven Ruhr en Rijn

Na een goede nachtrust met nog niet opgeloste bandendingetjes in het achterhoofd is een vroege start vandaag niet echt een optie. Paul, Silkes man, van huis installatietechnicus, helpt graag mee met het oplossen van de problemen. Geestelijke hulp is ook nog onderweg. Het is vandaag een christelijjke feestdag en een processie komt naár ons toe. Niet alleen in Holland brengen de religieuzen het geloof tot aan de deur. Helaas niet heel succesvol; na het vertrek om elf uur sta ik om half twaalf in het bos alweer de banden op te pompen. Daarna gaat het min of meer toevallig (of toch die hulp van Paul en van boven?) iets beter.

Vandaag rij ik een deel van de vernieuwde Reitsma route naar Rome. De oude versie reed ik al een keer, deze is mogelijk nog fraaier. Bromdingen en auto's kom je hier niet tegen. Wel zeer druk bevolkt. Door de net als ik al wat oudere medemens. Wel wat minder belachelijk sportief dan ik. Vaak elektrisch, niet heel snel en niet per definitie heel stuurvast. Maar toch een goede oplossing dat je tegenwoordig geen grandioze conditie nodig hebt voor het maken van een fietstochtje.

Bijna heel de route van vandaag gaat over redelijk goed lopende grindpaden. Zeer fraai fietsen hier al gaat het niet heel snel. Ook nog eens goede terrassen, lekker eten, en ondanks de voorspellingen nog altijd perfect fietsweer. Wat wil een mens nog meer. Op de tweede dag tegen uur of zeven aankomst in Koblenz. Volgens de receptionist van het zojuist geboekte hotel Duitslands een na oudste stad. Leuk om te weten en ook wel mooi maar toch ben ik vandaag net echt onder de indruk. Waarschijnlijk ben ik iets te veel verwend.

De volgende dagen zijn relaxed, aangenaam en eigenlijk niet heel speciaal. Wel erg veel mazzel met het weer. Waarschjnlijk fiets ik heel gelukkig tussen de buien door. De goden zijn mij tot nu toe goed gezind. Nog wel een speciale vermelding voor het Dutse overnachtingsadres zo ergens op dag vier. Een bijzonder vriendelijke gastvrouw Andrea en ongelooflijk botte echtgenoot waarvan de naam mij is ontschoten. Basil Fawlty van Fawlty towers is er nog een vriendelijke jongen bij. Al is die wel gezegend met veel humor, iets waar ik dit exemplaar niet op kan betrappen. Maar wel weer authentiek en niet bedorven door marketingtechnieken om de klant tevreden te stellen. In die zin lovenswaardig dus.

En dan was er nog het diner met de nieuwe Duitse vrienden. Dit was na zo'n avond waarop ik weer eens iets te lang doorfietste en
de keukens allemaal gesloten waren. Zo ook het restaurant waar ik deze avond binnenviel. Aan de stamtafel drie oude vrijgezellen waaronder een pastoor met emeritaat. Te herkennen aan het indrukwekkend kruis om eerwaardes nek. Normaal kan ik het al te opzichtig uitventen van het geloof in hogere wezens wat minder enthousiast waarderen. Deze mocht er echter zijn. Goei gezelschap dus. Met op dat moment, getuige het grote aantal W's op de gezamenlijke bierviltjes en de lichtelijk jolige stemming, een klein bietje beinvloed door een langzaam oplopend percentage alcohol in des herrees bloed. Na uitwisseling van de bekende algemeenheden kwam al snel de eerste onvermijdelijke witz. Na de vaste grap van de dag van onze zeer gewaardeerde begeleider Guus Kuijken, een week eerder tijdens de toen ook al Duitse fietsvakantie met vrienden nu dus de Duitse grap van de dag. Zoals altijd bij deze hilarische humor om te lachen lig ik dubbel van het lachen onder de tafel. Enige empathie is mij niet vreemd.

En dat is het begin nog maar. Of ik het al wist van die andere Nederlander van een paar jaar geleden? Die schoof een paar jaar geleden ook aan bij het bewuste groepje. En had de planning om een dagje later ook naar Heidelberg te fietsen. Zoveel gezopen dat ie daar nooit aankwam. Dank voor deze informatie. Of ik nog een Weizen wil? Daar had ik toevallig net zin in. Ook bij de heren komt er weer een W'tje bij. Op mijn beste Duits buurt ik met de heren mee. Een paar Weizen helpt daar bij. Nog een Weizen? Tuurlijk! Nog een Weizen verder vind ik het wel goed zo. De heren met de ronde buiken zijn getrainde drinkers en nemen er nog enkele meer. En of ik het al wist van die andere Hollander die de dag erop naar Heidelberg wilde fietsen enz. Jaja, ich weiss...
Tegen uur of half twee kuieren we gezamenlijk het restaurant uit. Ov iek ut al wiesz von diese Hollander der nach Heidel.... Jaja ich weiss. Es war sehr gemutlich, war sehr nett mit die Gesellschaft. In de grote slaapzaal voor tien personen slaap ik best wel goed.

Wordt vervolgd