Vanuit een muzikaal restaurant
Door: Peer
Blijf op de hoogte en volg Peer
05 Juni 2014 | Portugal, Santarém
En dat na tweehonderd zware kilometers op het aluminium ros. Waarvan de eerste honderd kilometer geen meter vlak. Maar liefst vijftienhonderd hoogtemeters binnen tachtig kilometer. Met in die eerste kilometers prachtige vergezichten. Deel twee was aanzienlijk minder fraai. Lange rechte wegen met heel veel beton in beeld. Gelukkig wel met zeer bescheiden verkeer. En wel groen gemarkeerd op de Michelin kaart. Groen komt dus helaas niet altijd met de werkelijkheid overeen. De laatste honderd kilometer was er ook nog die takkenwind. Recht op kop, mij proberend terug te blazen naar de plek waar ik vandaan kwam. Hoe die heette? Ik ben het al weer vergeten. Heel enerverend was het er in ieder geval niet. Nou is het hier nogal dun bevolkt. En als je de gelegenheid krijgt om ergens te overnachten is het niet onverstandig om die kans te grijpen. Na het superadres van een dag eerder was er gisteren de wat troosteloze kamer met een tl bak aan het plafond ter verhoging van de sfeer. De spaghetti en salade lieten zien dat het niet altijd zo goed kan zijn als eergisteren en vandaag. De eigenaresse die alleen Spaans en Portugees sprak was overigens wel erg vriendelijk. Toch knap. Geëmigreerd uit Venezuela, drie kinderen werkzaam in de VS en nu het hoofd boven water houdend met een bar/restaurant in een plaats in de middle of nowhere in de binnenlanden van Portugal.
Nee, dan Casa Museu, het adres waar ik eergisteren tegenaan liep komt met stip de top drie binnen in de lijst van beste overnachtingsadressen waar ik ooit verbleef. Ik was al onder de indruk van de plek zelf en het diner. Het ontbijt voordat ik de fiets besteeg bekrachtigde het geheel nog eens. Ongelooflijk goed is nog wat zachtjes uitgedrukt. En om maar in de positieve hoek te blíjven. Ook vandaag is het weer crescendo. En dat in een hostel. Iets waar ik normaal gesproken niet zo'n hoge hoed van op heb. Te schools, te officieel, te onpersoonlijk, in het verleden wel eens door mij omschreven als iets dat zo'n beetje alles vertegenwoordigd waar ik mij niet wil vereenzelvigen. Deze is gelukkig anders. Plezierige eigenaar, gitaarliefhebber (in de muziekzaal hangen twaalf gitaren aan de muur), platenspeler met veel vinyl in de discotheek en ook nog leuk om een gezellig praatje mee te maken.
Verder is het hostel hier van alle gemakken voorzien. Zo kon ik daarstraks mijn kleren op traditionele wijze wassen. Niet echt een overbodige luxe;vliegen wisten mij steeds beter te vinden. Verder is er een bar, een gezellige woonkamer en een luxe douche. Met een hele grote spiegel. Wat dan weer wat confronterend was. Dat ik niet in het bezit ben van overdreven veel spek was mij wel bekend. Maar dit was wel heel erg een BiafraPeer. Voor de jongere lezers, Biafra was een kuuroord in Afrika waar je in de tijd dat er nog geen maagverkleiningen bestonden in korte tijd kon afvallen tot graatmager. Het bewijs dat zoiets ook in Portugal wel mogelijk is zag ik dus vandaag. Ruim vijfhonderd kilometer fietsen door bergachtig terrein in drie dagen is misschien ook wel wat veel van het goede. Al voel ik mij er nog altijd bijzonder wel bij. Wel vertelde de spiegel dat het tijd is voor enige rust. Daarom morgen maar een rustig stukje naar het pittoreske Lissabon. Kilometertje of tachtig over vlakke weg. Eitje dus. Pak ik nog een wit wijntje op. Slechts een half litertje vanavond. Zorgt samen met de muziek en de bacalao a Sebastian voor wederom een wonderschone avond. Dat er nog vele mogen volgen.
Bij voldoende inspiratie wederom te volgen op deze site.
Peer
-
06 Juni 2014 - 20:07
Joke Van Dam:
bedankt voor dit leuke reisverslag. Groetjes mam.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley