Nu weer zonder los amigos

Net terug van een bezoek aan het Alhamra en nu alweer voor de tweede keer in veertien uur bij de Hacienda De Bib-rambla. Gisteren aten we hier bijzonder goed dus alle reden om na vier uur cultureel wandelen de inwendige mens hier verantwoord te versterken. Het uitzicht is hier mooier dan in mijn Eindhovense achtertuin. Daar geen monumenten, boven Moorse daken uitstekende pittoreske kerktorens, straatartiesten en rondflanerende Spaanse senoritas. Al kunnen tijden natuurlijk altijd gaan veranderen. Wel jammer van het diepe bouwvakkersdecolletee van een Noorse medetoerist waar ik bijna niet omheen kan kijken. Ik probeeer het zo snel mogelijk weer te vergeten. Vanmiddag staat er nog een ritje op de bicycletta een eindje voorbij Guadix op de planning. Dat ligt een kleine honderd kilometer hier vandaan. Gisteren nog even in mjn beste Spaans telefonisch laten weten dat ze me daar zo tegen zeven mogen verwachten. Gelukkig klonk dat waarschijnlijk heel onduidelijk. En aangezien ik net een vino tinto besteld heb, het eten nog niet echt rap deze kant in komt en het vertrek vanuit Granda voor de afwisseling weer eens later dan mijn planning gaat gebeuren wordt dat weer een latertje vanavond. Gelukkig is het hier pas zo tegen tienen echt donker. Dat vooruitzicht stemt nog altijd optimistisch. Al moet ik vandaag wel al het kopwerk doen. Niet meer in het wiel van de andere heren dus. Die zijn vanmorgen richting Malaga vertrokken voor een schijnbaar zware rit. Die daar dan in het hooggebergte bij gastheer Ben wordt afgesloten met wat koeien en varkens op de grill. Voor mijzelf was dat logistiek wat lastiger. Over een dag of vijf wil ik het bordje Valencia passeren en dat is nog best een aardig eindje weg. Het gerookte vlees maar laten schieten is daarom wel een goede optie. Scheelt weer enige stress. En dat houdt de Spaanse avonturen wel zo leuk.

De echte kou is vandaag gelukkig ook weer aardig uit de lucht. Als ik het goed begrepen heb gaat die met de nu naar Malaga fietsende vrienden weer vrolijk mee terug naar Nederland. Met een beetje geluk is er dan deze week geen open haard meer nodig om de botten aan te warmen. Ondanks de kou was de afgelopen week toch wel mooi en aangenaam. De soms best stevige regen viel voor een groot gedeelte s'nachts. Omdat de heren mijn kippenvel in de Spaanse avonden niet meer konden aanzien tracteerden ze me ook nog op een Spaans fleece vest. Eigenlijk geheel tegen mijn principe maar uiteindelijk toch wel lekker.

Inmiddels loopt het tegen drieen en ga ik zo ongeveer de rekening vragen. Met een beetje geluk trap ik dan zo ongeveer rond half vier Granada uit. Met nog een beetje meer geluk kan ik dit verslag dan vanavond weer vervolgen.

Hasta luego

Peer